ایران و فرهنگ ایرانی و اسلامی در سیاست جهانی از منظر سازه انگاری

فرهنگ ازجمله مفاهیم است که میزان تاثیرگذاری آن در منافع ملی و سیاست خارجی دولتها در ادبیات سیاسی مورد غفلت واقع شده است. چون بررسی نسبت میان فرهنگ و روابط بین الملل امری بسیار پیچیده و مشکل است؛ معمولا در نظریه های روابط بین الملل، عناصر فرهنگی کمتر به کار گرفته شده و نقش فرهنگ همانند سایر عوامل سیاسی، امنیتی و اقتصادی در روابط بین الملل نمایان نیست. نظریات جریان اصلی و نظریات مارکسیستی به نقش فرهنگ به عنوان یک عامل مستقل توجه چندانی ندارند؛ اما در دهه های اخیر نظریاتی در مورد تاثیر فرهنگ درادبیات سیاسی و بین الملل مطرح شده است. یکی از مطرح ترین آنها نظریه سازه انگاری است. ازآنجاکه سازه انگاران اثرگذاری عوامل فرهنگی و هویتی را در کنار عوامل مادی در شکل گیری منافع و دیدگاه کشورها و ملتها نسبت به سیاست جهانی مهم تلقی میکنند، به بررسی فرهنگ و هویت شکل گرفته ایرانی اسلامی بعد از انقلاب اسلامی و نقش و تاثیرگذاری این فرهنگ در نوع نگاه و رفتار ایران در عرصه جهانی میپردازیم. با بررسی کلی فرهنگ و هویت شکل گرفته در ایران برمبنای نظریه سازهانگاری دریافتیم که فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی در تمامی دوره های سیاست خارجی ایران سایه افکنده و نقشهای نسبتایکسانی را برای دولت درصحنه نظام بین الملل ایجاد کرده است.

Keywords:

سازه انگاری , فرهنگ جهانی , فرهنگ اسلامی , فرهنگ ایرانی