اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذه نآگاهی بر کاهش اضطراب و افسردگی دختران نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست

دوران نوجوانی اهمیت خاصی در زندگی انسان دارد و روانشناسان آن را دوران احساس گرایی، بحران های سازنده و دوره فشار و طوفاننامیده اند. با توجه به حساس بودن این دوره و نقش آن در شکل گیری شخصیت آینده فرد، بررسی وضعیت نوجوانان در مراکز نگهداریبسیار حیاتی می باشد. در این تحقیق، استفاده از رویکرد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای درمان اختلالات روانی اضطراب وافسردگی، در دختران نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست پیشنهاد شده است. زیرا علاوه بر کارایی و اثربخشی اثبات شده این روش، می توان با صرف وقت و هزینه کمتری به نتیجه مطلوبی برای درمان اختلالات مذکور در این گروه از نوجوانان پرداخت. روش تحقیق در اینپژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح دوگروهی، یک گروه آزمایش و یک گروه شاهد می باشد. جامعه آماری این تحقیق، همهدختران 18-12 ساله با حداقل تحصیلات اول راهنمایی است که در مرکز شبانه روزی نگهداری دختران بی سرپرست و بدسرپرستشهرستان میبد نگهداری می شوند. از میان آنها دو گروه 12 نفره به عنوان گروه آزمایش و شاهد توسط روش نمونه گیری تصادفی انتخابشده و به پرسش نامه های تحقیق جواب دادند. نتایج نهایی نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی گروهی، اضطراب و افسردگی را به طور معنی دار کاهش داده است.

Keywords:

ذهن آگاهی , اضطراب , درمان , افسردگی , دختران بی سرپرست و بدسرپرست