یکی از متداولترین فرایندهای مهندسی سطح، پوشش دهی سطح قطعات می باشد. از آنجایی که سطح قطعات صنعتی مهمترین بخش آن است به همین دلیل بسیاری از مکانیزم های تخریب قطعات معمولا از سطح شروع می شود لذا حفاظت و مقاوم سازی از مسایل بسیار حساس و تعیین کننده عمر قطعات یک واحد تولیدی و بهای تمام شده محصول می باشد. یکی از مکانیزم های عمده استهلاک قطعات و تجهیزات مهندسی در صنایع فولاد، سیمان و صنایع معدنی، سایش می باشد. یکی از روش های مهندسی سطح جهت بهبود خواص سایشی،
روکش کاری جوشی است. در این پژوهش فولاد 07 KH توسط الکترود AWS/ASME SFA-5.13 و با استفاده از فرایند
جوشکاری SMAW با تعداد لایه های مختلف
روکش کاری گردیدند. سپس به منظور ارزیابی خواص ریز ساختاری، آزمون های متالوگرافی نوری و آزمون ریزسختی سنجی انجام شد. ارزیابی
رفتار سایشی با آزمون سایش رفت و برگشتی انجام شد. روکش نوع ( 2) مقاومت سایشی بهتری را ازخود نشان داد. میزان کاهش وزن در اثر آزمون سایش برای نمونه های نوع ( 2)، نوع ( 1) و نمونه بدون روکش در نیروی عمودی 13 کیلو گرم به ترتیب، 4/9، 10/6 و 12/6 میلی گرم حاصل شد. روکش نوع ( 1) به دلیل کسر حجمی پایینی از فاز کاربیدی مقاومت به سایش کمتری نسبت به روکش نوع ( 2) از خود نشان داد و نمونه بدون روکش به دلیلی زمینه یوتکتیکی و به تبع آن کاهش چقرمگی، مقاومت سایشی ضعیف تری را نسبت به نمونه های دیگر نشان داد. در نیروی عمودی 19 کیلوگرم برای دو روکش کاهش وزن کمتری نسبت به نیروی عمودی 16 کیلوگرم مشاهده شد، که می تواند به علت استحاله ناشی از تنش آستنیت به مارتنزیت باشد.