تحلیل کارایی فنی واحدهای بیمه ای سازمان تامین اجتماعی

این پژوهش با هدف بررسی کارایی فنی واحدهای استانی بیمه تامین اجتماعی طی سال های 1393-1391 به روش تحلیل پوششی داده ها انجام شده است. ابتدا برای تعیین نوع بازده نسبت به مقیاس واحدهای مورد بررسی، آزمون های لازم با استفاده از نرم افزار GAMS انجام شده و الگوی تحلیل پوششی داده ها با بازده ثابت نسبت به مقیاس به عنوان مدل مناسب جهت اندازه گیری کارایی فنی واحدهای تحت بررسی انتخاب گردید. در ادامه به منظور افزایش دقت تشخیص مدل در رتبه بندی واحدهای کارا از مدل ابر کارای اندرسون- پترسون استفاده شده است. همچنین در این پژوهش با معرفی دو شاخص جدید عمق و بعد برای شبکه پوشش بیمه تامین اجتماعی در کشور، پویایی های همزمان این دو شاخص با کارایی فنی واحدها در دو بلوک واحدهای بزرگ و واحدهای کوچک مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که در سطح واحدهای بزرگ رشد کارایی فنی با رشد شاخص عمق شبکه بیمه ای همسو و با رشد شاخص بعد شبکه بیمه ای غیرهمسو بوده است. ضمنا در سطح واحدهای کوچک نتایج به دست آمده یک دست نبوده و آهنگ رشد کارایی فنی واحدها با رشد دو شاخص عمق و بعد شبکه بیمه ای در مناطق مختلف کشور متفاوت بوده است.

Keywords:

کارایی , تامین اجتماعی , تحلیل پوششی داده ها