نقدی بر ماده 1130 قانون مدنی و ارایه راهکارهای اجرایی آن

مطابق ماده 1130 قانون مدنی، زوجه می تواند در مواردی که ادامه زندگی زناشویی، وی را در وضعیت عسروحرج قرار میدهد، با مراجعه به حاکم و اثبات حالت عسروحرج، درخواست طلاق نماید. از ویژگی های مثبت این ماده نسبت به مواد دیگری که به زن حق درخواست طلاق می دهد، عام بودن آن است که به موجب آن زن می تواند بدون توجه به مبنای عسروحرج، با اثبات علت موجد سختی و تنگی، خود را از علقه زوجیت رها سازد. اما عدم توجه به مبنای عسروحرج موجب شده است که این ویژگی مثبت، منتج به سلیقهای شدن کاربرد آن در محاکم خانواده گردد. نگارنده معتقد است تلاش برای ایجاد و توسعه رویه قضایی صحیح در اجرای این ماده، آموزش مفاهیم، مبانی و روش تشخیص عسروحرج به قضات و همچنین الزام قانونی به حضور قضات زن در دادگاههای خانواده، می تواند تا حدی موجب رفع مشکلات اجرایی این ماده گردد.

نقدی بر ماده 1130 قانون مدنی و ارایه راهکارهای اجرایی آن Keywords:

دادگاه خانواده , طلاق , زوجه , عسروحرج , رویه قضایی , شرط ضمن عقد