بررسی اثرتنش گرمای پایان فصل برمحدودیت مبداوعملکرد ژنوتیپ های گندمTriticum aestivum L درخوزستان

به منظور بررسی اثرتنش گرمای بعدازگرده افشانی برمیزان محدودیت مبداءوعملکرد دانه ژنوتیپهای گندم نان دوازمایش جداگانه هرکدام درقالب بلوکهای کامل تصادفی باسه تکرار درسال زراعی 1383-84 درشرایط محیطی اهواز شرایط محیطی اهواز اجراگردید شش ژنوتیپ گندم چمران، ویناک، 10-S79 فونگ دزوکویر دردوتاریخ کشت مطلوب و باتاخیر به منظور برخورد مراحل فنولوژیک بعدازگرده افشانی باگرما مورد ارزیابی قرارگرفتند نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد دانه درشرایط مطلوب به ترتیب به ارقام چمران و فونگ اختصاص داشت بیشترین و کمترین عملکرد دانه درشرایط تنش گرمای پایان فصل به ترتیب درژنوتیپ های ویناک و S79-10 مشاهده شد ژنوتیپ های 10-S79 و فونگ به ترتیب ازبیشترین و کمترین میزان حساسیت به تنش برای عملکرد دانه برخوردار بودند بیشترین و کمترین میزان کاهش عملکرد دانه درشرایط تنش به ترتیب درهمین ژنوتیپ ها مشاهده شد بااستفاده ازشاخص تحمل به تنش چمران متحمل ترین و کویر حساس ترین ژنوتیپ ها به تنش گرمای پایان فصل برای عملکرد دانه براورد شدند نتایج همچنین نشان داد که لاین دیررس S79-10 نسبت به ارقام زودرس نظیر فونگ و ویناک ازمحدودیت منبع و کاهش وزن و عملکرد دانه بیشتری درشرایط تنش برخوردار بود به نظر می رسد افزایش محدودیت مبدا ژنوتیپ های دیررس به دلیل مواجه شدن دوره پرشدن دانه دراین ژنوتیپها باگرمای پایان فصل بود درحالیکه ژنوتیپ های زودرس با گرده افشانی زودهنگام قبل ازوقوع شرایط تنش گرمای پایان فصل محدودیت مبدا و تغییرات وزن دانه کمتری درشرایط تنش داشتند

Keywords:

تنش گرمای پایان فصل , محدودیت مبدا , حساسیت و تحمل به تنش , ژنوتیپ های گندم