تصمیم سازی در برنامه ریزی منظر شهری با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای (نمونه موردی: شهر تفت)

منظر شهری، مقولهای مطرح در کیفیت و مطلوبیت شهرها، واقعی و عینی بوده و حاصل مشاهده و درک مظاهر گوناگون و ملموس شهر اعم از بناها، فضاها، فعالیتها، صداها و بوها هنگام مواجه شهروند با پدیده شهر است. به واقع فرآیند برنامه ریزی منظر، هنر یکپارچگی بخشیدن بصری و ساختاری است به مجموعه ساختمان ها، خیابان ها و مکان هایی که محیط شهری را میسازند. این پژوهش با هدف ارتقا و بهبود کیفیت بصری و ادراکی منظر فضاهای شهری شهر تفت به اولویت بندی عناصر موثر در منظر پرداخته است. جهت انجام این پژوهش از روش توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز برگرفته از اسناد و منابع مکتوب به همراه بررسیهای میدانی از قبیل مراجعه مستقیم به سازمانها و استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. برای تحلیل اطلاعات از مدل تحلیل شبکهای (ANP) استفاده شده است؛ فضاهای عمومی، اولویتهای بصری و ساختار فیزیکی و کالبدی بهعنوان سه معیار و گروه اصلی و برای هر معیار سه گزینه یا زیرگروه تعیین شد. در تعیین رابطه بین معیارها و زیرمعیارها و همچنین تعیین اولویت هریک، پرسشنامه هایی متناسب با مدل تحلیل شبکه ای تدوین و کامل شد و اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار تحلیل شد. نتایج نشان میدهد، مسیل رودخانه با امتیاز 0/55 در اولویت نخست در میان فضاهای عمومی قرار دارد. در میان سه زیرگروه مربوط به گروه ساختار فیزیکی و کالبدی، مبلمان شهری با امتیاز 0/655 در اولویت نخست قرار دارد و در میان سه زیرگروه مربوط به اولویت های بصری، نخست المانها و مجسمه ها با امتیاز 0/456 و سپس با اختلاف اندکی نورپردازی با امتیاز 0/414، اولویتها را در برنامه ریزی منظر شهری شهر تفت تشکیل میدهند. در نهایت پیشنهاهایی جهت بهبود هریک از فضاهای مورد نظر پژوهش ارایه شد.

تصمیم سازی در برنامه ریزی منظر شهری با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای (نمونه موردی: شهر تفت) Keywords:

برنامه ریزی , منظر شهری , مدل تحلیل شبکه ای (ANP) , تفت