تحلیلی بر رشد فضایی سکونتگاه های غیررسمی و پیش بینی روند آن در ایران (نمونه موردی: سکونتگاه های غیررسمی شهر خوی)

اسکان غیررسمی شیوه زندگی مابین زندگی روستایی و شهری است که از ویژگیهای اکثر کشورهای در حال توسعه است و جوانه زنی آن با آغاز صنعتی شدن بوده، اما آهنگ رشد سکونت گاههای غیررسمی از روند شهرنشینی که دنباله رو توسعه است، تبعیت میکند. پژوهش حاضر با هدف شناخت هسته اولیه و روند رشد فضایی سکونتگاههای غیررسمی شهر خوی با استفاده از تصاویر ماهوارهای LandSat انجام گرفت. در این راستا ابتدا تصاویر ماهوارهای مربوط به سالهای 1355، 1368، 1379 و 1390 تهیه شد و سپس با استفاده نرم افزارهای ERDAS و ARC GIS فرآیند مربوط به پردازش تصاویر و تجزیه و تحلیل نتایج انجام یافت. نتایج پژوهش نشان میدهد که هسته اولیه سکونت گاههای غیررسمی خوی در قسمت شمالی شهر (محله جمشیدآباد) شکل گرفته و مساحت آن در دهه های بعدی افزایش یافته است، بهطوریکه مساحت این سکونتگاهها از 31/84 هکتار 2/8) درصد) در سال 1355 به 913/05 هکتار 79/05) درصد) در سال 1390 افزایش پیدا کرده است و بیشترین رشد مساحت بین سالهای 1379-1368 با 496 هکتار اتفاق افتاده است. همچنین در این پژوهش روند رشد فضایی سکونتگاههای غیررسمی برای افق 1405 با استفاده از ترکیب روش زنجیره مارکوف و سلولهای خودکار مدلسازی شد که نتایج حاکی از افزایش سطح این سکونتگاهها به 1036/35 هکتار میباشد که رشد 123 هکتاری را نسبت به سال 1390 نشان میدهد.

Keywords:

سکونت گاههای غیررسمی , شهر خوی , رشد فضایی , پیش بینی