ارزیابی سرانه و دسترسی پارک ها و فضاهای سبز شهری با رویکرد اکولوژیکی مورد نمونه: پارکهای محله ای کلان شهر تبریز

توزیع مناسب فضاهای سبز شهری در تمامی محلات شهرها علاوه بر برقراری عدالت اجتماعی برای دستیابی عادلانه همه شهروندان، باعث خلق فضاهای سبز فعال، با بازدهی زیست محیطی مستمر میشود. این پژوهش با استفاده از تحلیل سرانه های موجود و قیاس آن با سرانههای استاندارد، مقدار مساحت فضاهای سبز مورد نیاز برای تمامی محلات کلان شهر تبریز را برآورد نموده و همچنین با استفاده از تحلیل شبکه معابر کلان شهر تبریز، میزان دسترسی به پارکهای محله ای را در قالب زمان دسترسی پیاده تحلیل نموده و پهنه هایی را که خارج از شعاع دسترسی شهروندان هستند، برآورد نموده تا برای برنامه ریزی های آتی مدیران و مسیولین شهری در نظر گرفته شود. مطابق نتایج به دست آمده مناطق9و5و7به ترتیب دارای بیشترین سرانه فضاهای سبز میباشد و نیز مناطق5و7و3 شهرداری تبریز، بهترتیب دارای کمترین دسترسی به پارکهای محله ای میباشند. این نتایج بیانگر عدم تعادل اکولوژیک در سطح شهر میباشد

Keywords:

فضاهای سبز محله ای , تبریز , تحلیل شبکه , سرانه , دسترسی , رویکرد اکولوژیک