ارزیابی روندتغییرات آبها ی زیرپوسته ای در شبکه آبیاری و زهکشی گتوند و بررسی امکان استفاده مجدد از آنها

شبکه آبیاری گتوند با وسعت ناخالص 47710 هکتار در جنوب غربی ایران و در استان خوزستان واقع شده است. این شبکه شامل سه منطقه گتوند، عقیلی و دیمچه می باشد مناطق گتوند و عقیلی با وسعت 14440 هکتار (ناخالص) منطقه مورد مطالعه می باشد. بالاآمدن سطح آب زیرپوسته ای و باتلاقی شدن اراضی برخی از نقاط این مناطق که در اثر سنگینی بافت خاک استفاده بی رویه آب و همچنین ضعیف بودن زهکشی طبیعی منطقه بوجود آمده است که از یک سو و ضرورت جلوگیری از باتلاقی شدن اراضی، لزوم توجه و استفاده بهینه از منابع محدود آب موجود در کشور و نیز ارائه راهکارهای مناسب جهت استفاده مجدد از آبهای زیرپوسته ای بعنوان یک منبع تأمین آب جدید از سوی دیگر از علل اصلی انجام این بررسی بوده است. دراین پژوهش با بررسی آمار قرائت سطح ایستابی در پیزومترها و نیزچاهک های مشاهده ای موجود در منطقه، چگونگی تغییرات سطح آب زیرپوسته ای ، حجم آب ذخیره شده در یک فصل زراعی مقدار و جهت حرکت آنها و نیزمناطق بحرانی منطقه مورد بررسی مشخص شد. پس از آن راهکارهایی به منظور استفاده مجدد از این آبها ارائه می گردد، که ضمن کاهش خسارات ناشی از بالاآمدن سطح آب زیرزمینی و باتلاقی شدن اراضی، یک منبع آب جدید جهت آبیاری اراضی بخصوص در زمان بحران آب و خشکسالی و یا توسعه احتمالی اراضی معرفی می شود.

Keywords:

شبکه آبیاری گتوند , آب زیر پوسته ای , پیزومتر , استفاده مجدد