امام صادق (ع) و حکمت الهی

هدف از نگارش این مقاله توجه دادن به نقش مهم و تعیین کننده تعالیم گران بهای پیشوایان شیعه در پیدایش و گسترش علوم عقلی، اعم از حکمت الهی و کلام اسلامی از رهگذر مطالعه در احادیث حکمی حضرت امام صادق (ع) و شرح آن ها است؛ احادیثی که با روش عقلی و استدلالی درباره کلیت جهان هستی و آغاز و انجام آن و توحید ذات خداوند و معرفت اسمای حسنا و صفات علیای او به دقیق ترین و چهار بحث می کند که پایه آنها بر ابحاث حکمت الهی نهاده شده و توجیه و تبیین آنها جز در پرتو نتایج حاصل از مباحث عامه حکمت اسلامی امکان پذیر نیست. در نتیجه این پژوهش روشن خواهد شد که چرا اندیشه شیعی در مرتبه ای ممتاز در مجموعه آنچه ((حکمت اسلامی)) نامیده شده است، اهمیت دارد و چگونه ذخایر علمی تشیع، زمینه و ساختار حکمت الهی را فراهم کرده و موجب گردیده است تا فضای عقلانی و اجتماعی به وجود آید که حکمای اسلامی در آن تفکر حکمی بپردازند آنچه در اینجا جلب نظر می کند خلاقیت حکمی سخنان ایمه هدی (ع) به ویژه امام صادق (ع) و نقش آنها در تعاملات و ژرف اندیشی حکمی دوره های بعد است.

Keywords:

امام صادق(ع) , حکمت الهی , شیعه , توحید , ملاصدرا