بررسی نمونه های موردی مراکز آموزشی درمانی کودکان مبتلا به اتیسم در جهت الگو برداری مناسب

محیط به عنوان یکی از عوامل موثر بر روحیه انسان باید به تفاوت های افراد اهمیت دهد و پاسخگوی نیازهای متفاوت آنها باشد، بدین سان باید سعی شود محیط با نیازهای اساسی روحی انسان هماهنگ گردد. شرایط خاص کودکان مبتلا به اوتیسم، طراحی محیطی مناسب، جهت کنترل رفتار و بهبود سلامت روانی انها را می طلبد. با توجه به نرخ روز افرزون رشد اختلال اوتیسم، مداخله اولیه و بهبود فضاهای درمانی، یکی از مهمترین کلیدهای کاهش علایم اوتیسم است، به همین دلیل محیط های آموزشی مناسب در خارج از خانه برای کودکان مبتلا به اوتیسم حیاتی است . مطالعات انجام شده نشان داده است که حضور فضاهای مناسب که پاسخ گوی نیازهای روانشناختی کودکان اتیستیک باشد، اثرات ثمربخشی در بهبود سلامتی کودکان اتیسمیک دارد. بررسی های میدانی در ایران نشان می دهند که غالب مراکز نگهداری کودکان با اختلالات طیف اوتیسم از تغییر کاربری دیگر فضاها چون خانه های مسکونی و با اضافه کردن چند دیوار موقت به فضا شکل یافته اند. این در حالی است که مطالعات حاکی از آن است که محیط ، تاثیر بسیار زیادی در درمان این کودکان دارد. از این دسته مراکز میتوان به توانبخشی هایی که در تهران و مشهد آغاز به کار نموده اند، اشاره کرد، در این مراکز نیازهای کودکان اوتیسم در نظرگرفته شده است . در خارج از ایران تحقیقات در این مورد بیشتر یافت می شود و مراکز مختلفی نیز تحت عنوان مراکز اوتیسم ایجاد شده است. بدیسنان پژوهش حاظر با روشی توصیفی و تحلیلی قصد دارد با مد نظر قرار دادن نیاز های فضایی این قشر به معرفی چندی از مراکز ساخته شده مناسب این قشر در جهان بپردازد تا در انتها با الگو برداری از انها نسبت به تدوین شاخص های موثر اقدام گردد.

بررسی نمونه های موردی مراکز آموزشی درمانی کودکان مبتلا به اتیسم در جهت الگو برداری مناسب Keywords:

اوتیسم , نمونه های مرکز آموزشی توانبخشی , فضاهای آموزش درمان