نقش آب در شکل گیری نخستین زیستگاه های انسانی پاسخی است به یک نیاز زیستی. اما وقتی فراتر از یک نیاز، خانه سازی و بنای مجموعه های مسکونی بار فرهنگی می گیرد، معماری پدید می آید و آب در زندگی انسان جایگاه هنری پیدا می کند و از
خلاقیت هنرمندان و معماران مایه می گیرد. درک مفهوم آب در معماری همان درک معماری آب است. درک قوانین فیزیکی رفتار آب، احساسات ما در مقابل کنش و واکنش آب و مهمتر از همه نقش و تمثیل و ارتباط آن با زندگی انسان ها است. آب استعاره ای متناقض است و به همراه خاک، آتش و هوا، عناصر چهارگانه تشکیل دهنده جهان هستی به شمار رفته است.این تحقیق بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق و از روش پژوهش اسنادی، توصیفی تحلیلی است به دنبال یافتن پاسخ در میان یافته های شرایط و عناصر محیط و تحلیل محتوای متون در حوزه طراحی معماری می باشد. هدف از تحقیق حاضر دستیابی به اصول طراحی با
محوریت آب و تاثیر آن بر
معماری ایرانی است. نتیجه تحقیق تهیه اصولی معمارانه برای طراحی بنایی با بهره گیری از
محوریت آب است. از جمله این نتایج می توان بر تاثیر چشم گیر
محوریت آب بر زیبایی و ایجاد مکانی دلنشین در حوزه معماری است. طراحی مکانی مناسب با بهره گیری از
عناصر اقلیمی و با
محوریت آب توسط شکل های مختلف و استفاده از طبیعت به عنوان یک پدیده با تاثیر مثبت بر
معماری ایرانی می باشد.