مقایسه الگوریتم برنامه ریزی تکاملی و الگوریتم های وراثتی باینری و حقیقی در بازآرایی چند منظورۀ شبکه های توزیع

با توجه به اینکه شبکه های توزیع به صورت حلقوی طراحی و به صورت شعاعی بهره برداری می گردند لذا "بازآرایی" روشی ساده و کم هزینه جهت استفاده از امکانات موجود بدون نیاز به هر گونه تجهیز جدید در شبکه های توزیع جهت نیل به اهداف مختلفی از قبیل : کاهش تلفات اهمی، کاهش اضافه بار فیدرها و ایجاد تعادل بار، بهبود پروفیل ولتاژ، کاهش تعداد کلید زنی و ... با در نظر گرفتن محدودیتها و قیودی که در نهایت کاهش تلفات را به دنبال دارند می باشد. با توجه به گستردگی شبکه های توزیع و پیچیدگی ارتباطات در این شبکه ها و از همه مهمتر تعدد پارامترها، استفاده از تکنیکهای هوشمند اجتناب ناپذیر است. در این مقاله بازآرایی چندمنظورۀ شبکه های توزیع به منظور حداقل نمودن تلفات حقیق، متعادل کردن بار فیدرها و بهبود پروفیل ولتاژ با استفاده از الگوریتم های هیورستیک (تکاملی) انجام گرفته و الگوریتم برنامه ریزی تکاملی (EP)، به عنوان قدرتمندترین الگوریتم تکاملی موجود معرفی و جهت اثبات آن نتایج حاصله، با الگوریتم وراثتی باینری (BGA) و الگوریتم وراثتی حقیقی (RGA)، مقایسه می گردد جهت اعمال توابع هدف به شبکه های مورد مطالعه، از روش "جمع وزنی" استفاده گردیده ا ست. در کنار الگوریتم های مذکور ، از "نظریه گراف" و "ماتریس مجاورت گراف" متناظر به شبکه توزیع ، جهت بررسی قیود و محدودیت های توابع هدف کمک گرفته شده است.

Keywords:

الگوریتم برنامه ریزی تکاملی , الگوریتم وراثتی باینری و حقیقی , بازآرایی چندمنظورۀ شبکه های توزیع , بالانس بار و کاهش تلفات , بهبود پروفیل ولتاژ