بازشناسی نقش تزیینات در معماری ایرانی ( نمونه موردی: عمارت شمس العماره)
Publish place: International conference on architecture,civil and urban development at the beginning of the third millennium
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,645
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IACUT03_175
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
Abstract:
تزیینات در هنر ایرانی، یکی از باشکوه ترین و زیباترین مولفه های عظمت معماری به شمار می رود، به گونه ای که بخش جدایی ناپذیر از معماری به شمار می آید. میل به نمایش زیبایی و شکوه در انسان سبب شده، که از همان ابتدا هر مصنوع دست خود را مزین و زیبا بسازد.تزیین در معماری ایرانی از چندین اصل بنیادین پیروی میکرده است که این اصول بر آمده از دوره ها و زمان خاص است. هدف این پژوهش یافتن عناصر و اصول تقویت کننده زیبایی و شکوه معماری ایرانی را به صورت بنیادی و رویکرد کیفی می باشد.روش تحقیق این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی است که بر اساس داده های کتابخانه ای و با روش تحقیق تحلیل محتوا بوده است. در این مقوله با اشاره به معرفی ویژگی های انواع تزیینات معماری، عناصر تزیین، روش اجرای تزیینات، شاخصه های ساختمان عمارت شمس العماره را نمایان می کند.
Keywords:
Authors
صادق پیروی
باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
خسرو افضلی بهبهانی
استادیار گروه معماری، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی،آبادان، ایران