در معماری پایدار، ساختمان ها نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد، بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار می کند. موضوع توسعه پایدار از جمله مباحث مهم در معماری و شهرسازی معاصر است که بخش وسیعی از ادبیات علمی توسعه شهری و نیز سیاست ها، برنامه ها و طرح ها را به خود معطوف ساخته است.
معماری پایدار که در واقع زیر مجموعه
طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود.در ایران، علیرغم اینکه فعالیت های قابل توجهی در سال های اخیر از سوی سازمان های دولتی و مجامع علمی صورت گرفته است، اما کمبود فعالیت هایی که در برگیرنده مجموعه مباحث، دیدگاه ها و نگرش ها در زمینه معماری و توسعه شهری پایدار باشد، کماکان مشهود است. این مقاله به ضرورت وجود
معماری پایدار در معماری امروز پرداخته است.