بازطراحی بوستان های شهری با تاکید بر توسعه اجتماع پذیری نمونه موردی: بوستان های منطقه 6 شهر مشهد abstract
هر طراحی و احداث بوستان های محلی، به عنوان بخشی از
فضای سبز شهری، از موضوعات مهم در طراحی و برنامه ریزی شهرهای معاصرهستند. مطالعات نشان می دهند؛ در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، توجه به بوستان های محلی بیشتر با هدف تامین حداقل
فضای سبز مورد نیاز برای شهرها صورت می پذیرد؛ اما مسیله اصلی اینجاست که با وجود اثر گذاری این بوستان ها بر نوع و کیفیت روابط میان شهروندان، کیفیت و چگونگی این تاثیرات در طراحی بوستان ها به دقت تبیین نمی شوند. برای پاسخ گویی به سوالات تحقیق، از روش تحقیق توصیفی تحلیلی و از راهکارهای ترکیبی استفاده شده است. برای تحلیل ابعاد مختلف این مسیله، دو نمونه از
بوستان های شهری موفق در یک کشور توسعه یافته و یک نمونه بوستان محلی در ایران انتخاب شده اند. در این پژوهش ضمن تحلیل کیفیت عملکرد این بوستان ها در فضای شهری،کوشش شده است جنبه های مختلف تاثیر گذاری این بوستان ها بر روابط محله ای استخراج شود و بر این اساس، راهکارهایی برای طراحی بوستان های محلی در کشورهای در حال توسعه مانند ایران پیشنهاد شود. منطقه 6 مشهد با مساحت 1500 هکتار و جمعیت در حدود 273 هزارنفراز نظر جغرافیایی محدود است از شمال به خیابان ضلع جنوبی 75 متری و محدوده کارمندان –خیابان سرخس ، ازجنوب به بلوار شیرودی - قسمت شرق بولوار شهید رستمی و شهرک مصطفی خمینی، ازغرب به بلوار 17 شهریور و ازشرق به شهرک شهید رجایی محدود می شود. تعداد خانوار ساکن در منطقه 39804 خانوار می باشد. با ساماندهی
بوستان های شهری میتوان در اطراف فضاهای شهری مناسب با فرهنگ بومی منطقه ایجاد سرزندگی نمود. و با باز زنده سازی پارک ها می تواند آنرا به عنصر مهمی در منطقه 6 کلانشهر مشهد تبدیل کرد و به شهر هویتی دیگر گونه بخشید. بازطراحی بوستان های منطقه 6 شهر مشهد و تبدیل آن به فضاهای سبز تفریحی- فرهنگی و گردشگری، موجب ارتقای کیفیت محیط پایدار در این محمر می شود. با توجه به این دیدگاه مرمت محیطی بوستان ها مستلزم تلفیق رویکردهای اجتماعی، فرهنگی، تاریخی با رویکرد
اجتماع پذیری است.