ابوحامد محمد غزالی یکی از برجسته ترین اندیشمندان جهان اسلام است که تاثیری به سزا در سیر کلی اندیشه اسلامی داشته است. اما این تاثیر از دو جنبه مورد تحلیل و بررسی غزالی پژوهان قرار گرفته است. یکی از جنبه احیاگری (با تاکید بر روح جستجوگری و حقیقت جویی او و نیز نگارش کتاب احیاء علوم الدین) و دیگری از جنبه خردستیزی (با تاکید بر روش اشعری و صوفیگری او) و پیامدهای هر کدام در سیر کلی اندیشه اسلامی. پژوهش پیش رو تلاش دارد با بررسی مبانی و پیامدهای ذهنی و عینی آراء و نظریات غزالی، نشان دهد در حقیقت کدام جنبه از نظام فکری غزالی، تاثیری غالب بر نظام دانایی اسلامی و سیر کلی آن نهاده است.