جایگاه
عقل در میان صفات خدا مسیله ای است که در پی توقیفیت اسماء و صفات خدا حادث می شود. مشتقات
عقل و مترادفات آن در قرآن کریم برای خطاب قرار دادن انسان به عنوان مخلوق متفکر به کار رفته است در حالی که این مهم در مورد آفریدگار او با تنزیه و توجه به جنبه معنایی صفات منافات دارد؛ با بررسی
عقل در حیطه صفات سلبی می توان پی برد خداوند صفت
عقل و عاقل بودن را در قرآن کریم برای خویش به کار نبرده چرا که تلقی صفت برای این واژه به جهت ایجاد محدودیت، در دایره ی خداوندی صحیح نیست.این راه پر خطر را که البته در آن هر گروهی براساس اصول مورد قبول خویش به لحاظ وجود شناسی و یا به لحاظ
معناشناسی و یا تلفیقی از آن دو را در بررسی خویش در نظر می گیرند قاضی سعید با رویکرد سلبی به صفات به این مهم پرداخته که از ما حصل دیدگاه وی به دست می آید که این نوع اثبات در صفات حق با محدودیت هایی مواجه است.