بهبود کیفیت آموزشی در مدارس شهر تهران

کیفیت آموزش، از جمله دغدغه های اصلی نظام های مدارس در اغلب کشورهای جهان بوده است. برخی از کشورها در دو دهه اخیر، از طریق ارزیابی مستمر، این تشویش را کاهش داده و در جهت رفع آن کوشیده اند. از جمله کوشش های انجام شده میتوان به اجرای طرح های ارزیابی درونی و برونی در سطح ملی و نیز ایجاد ساز و کارهای اعتبارسنجی منطقه ای و بین المللی اشاره کرد.هر چند کمیت و کیفیت کوشش های یاد شده در کشور های مختلف متفاوت بوده، اما میزان آنها به طور چشمگیری در سطح ملی و بین المللی در دهه اخیر افزایش یافته است. در این مقاله، ضمن اشاره به ضرورت انجام ارزیابی مستمر مدارس و پژوهش های علمی، ابتدا تجربه های به دست آمده در سطح بین المللی ظرفیت سازی برای ارزیابی و اعتبارسنجی آموزش و پژوهش مورد تحلیل واقع شده است. همچنین با توجه به ملاک های موجود، به موفق ترین کوشش های مربوط به ظرفیت سازی اشاره گردیده است. سپس ضمن تحلیل تجربه های ارزیابی مستمر برای بهبود کیفیت مدارس در سطح کشور، ساختار مناسب برای اثربخش تر کردن کوشش های ارزیابی مستمر در نظام مدارس ایران مورد بحث قرار گرفته است

Keywords:

ارتقاء کیفیت آموزشی , آموزش و پرورش , مدارس