خجالتی بودن یا
گوشه گیری ممکن است بخشی از شخصیت کلی ، یا پاسخ خاص موقعیتی به یک عامل استرس زای مخصوص باشد. این مقاله به بررسی کودکان و نوجوانان خجالتی یا گوشه گیر میپردازد. موقعیتی که این افرد در آن قرار دارد ممکن است در آینده به علایم دیگری مانند : اعتماد به نفس در ورود به موقعیت های اجتماعی و ناراحتی و سرباز زدن از ظاهر شدن در حضور دیگران، منجر شود. غفلت در رفع مشکلات کودکان و نوجوانان و بی توجهی به آنها، خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد. از این رو سرمایه گذاری و برنامه ریزی در این زمینه از حساس ترین و مهمترین وظایف مسیولان جامعه است و باید از اولویت ویژهای برخوردار باشد. همچنین مدرسه به عنوان اولین جایگاه رسمی تجربه ی اجتماعی کودکان، میتواند نقش تعیین کنندهای در تقویت و یا پرورش مهارت های اجتماعی داشته باشد. متاسفانه در بسیاری از موارد
کم رویی کودکان در محیط مدرسه و کلاس درس تقویت میشود. تحقیق حاضر با هدف آشنایی با کمرویی و ابعاد مختلف آن در محیط های فردی، اجتماعی، خانواده و مدرسه میباشد . هم چنین سعی بر این است تا با ارایه مفهوم
خجالت راهکارهایی را برای والدین و معلمین جهت رفع
خجالت در این کودکان کمک کنیم . روش این مقاله از نوع اسنادی و مطالعات کتابخانه ای میباشد.