از جمله اثرگذارترین و اصلی ترین سازوکارهای اجرایی در نظام امنیت دستهجمعی ملل متحد می توان به تحریمهای بینالمللی اشاره نمود. اعمال تحریمهای بینالمللی نسبت به کشورها، بهویژه کشورهای در حال توسعه، با توجه به میزان و گستره
تحریم می تواند آثار متعددی بر حوزه نیز
انرژی داشته باشد. امروزه اتحادیه اروپا از این نوع تحریمها به عنوان یک ابزار، جهت تغییر رفتار سیاسی کشورهای هدف بهره می گیرد.میزان وابستگی هر بخش اقتصادی به سایر کشورها، مهمترین مولفه در تعیین میزان آسیب پذیری آن بخش در شرایط
تحریم به شمار می رود. در بخش انرژی، به دلیل اهمیت بالای حوزه
انرژی ، فشارهای و به طور خاص تحریمهای اقتصادی عمدتا بر بخش نفت و گاز متمرکز می گردد و این حوزه را با مشکلات متعددی روبرو می سازد. از سوی دیگر
تحریم انرژی می تواند موجب ایجاد بحران انرژی، آشوب ها و نارضایتیها و بحرانهای سیاسی و اقتصادی در جهان شودزیرا عدم تامین
انرژی موجب معطل ماندن کار صنایع و به تبع آن بیکاری، تورم و نارضایتی، در سایر نقاط جهان می شود .