تدوین شاخص های ارزیابی عملکرد شهرها در حوزه خدمات شهری و کیفیت زندگی

امروزه نقش شهرها در ایجاد آینده ای پایدارتر برای جوامع، با توجه به جایگاه کلیدی شهرها در توسعه جوامع امروزی از هر زمان دیگری پررنگتر است. بنابراین رسیدن به بالاترین پایداری ممکن در شهرها امری حیاتی بوده و در واقع پایداری شهری، آرمانی برای کیفیت پویایی زندگی شهری و سبک جدید زیستن محسوب میشود. از اینرو شهرها برای سنجش عملکرد خود در جهت بهبود پایداری و کیفیت زندگی و همچنین مقایسه عملکرد خود با سایر شهرها نیاز به معیارها و شاخص هایی مناسب دارند. یکی از ابزارهایی که در زمینه توسعه پایدار جوامع به تعریف و تدوین مجموعه ای از شاخص ها به منظور هدایت و ارزیابی عملکرد شهرها در حوزه کیفیت زندگی و خدمات شهری میپردازد، استاندارد جهانی ایزو 37120 میباشد. با معرفی استاندارد ایزو 37120 و مضامین و شاخص های زیرمجموعه آن، کاربرد استاندارد مذکور در مدیریت شهری و توسعه پایدار شهرها در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته که بدین منظور از رویکرد کارت امتیازی متوازن استفاده گردیده است. به زعم نگارندگان و بر اساس چارچوب کارت امتیازی متوازن، مجموعه مضامین و شاخص های تدوین شده در استاندارد ایزو 37120، از توازن مناسب جهت ایجاد یک نظام مدیریت عملکرد استراتژیک شهری برخوردار نبوده و از اینرو برای ارزیابی و سنجش جامع عملکرد شهرها مجموعه متوازنی تلقی نمیگردد؛ لذا بومی سازی و ایجاد توازن جامع در مضامین و شاخصهای استاندارد مذکور با توجه به شرایط هر شهر و چشم انداز و اهداف راهبردی مدیریت شهری ضروری به نظر میرسد. اما با توجه به وجوه مثبت استاندارد ایزو 37120، با استقرار آن میتوان از مزایای بسیاری اعم از ایجاد امکان مقایسه عملکرد هر شهر با سایر شهرها در سطوح داخلی، منطقه-ای و جهانی، یادگیری شهرها از یکدیگر از طریق مقایسه گستره وسیعی از شاخص های استاندارد، تسهیم تجارب و نمونه های موفق میان شهرها و ایجاد بستر مناسب گزارشدهی عملکرد شهری به خوبی بهره جست.

Keywords:

کارت امتیازی متوازن , شاخص کلیدی عملکرد , ایزو 37120 , توسعه پایدار شهری , کیفیت زندگی