مقایسه تاب آوری و سبکهای مقابله با استرس در مصرف کنندگان مواد مخدر و افراد بهنجار

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری و سبک های مقابله با استرس در مصرفکنندگان مواد مخدر و افراد بهنجار میباشد. روش: این پژوهش به روش توصیفی- علی مقایسه ای طراحی و اجرا شد. نمونه شامل تعداد 380 نفر 190 نفر مصرفکننده مواد مخدر ، 190 نفر بهنجار از مراجعین به کلینیک های ترک اعتیاد شهر مشهد میباشد که به صورت در دسترس انتخاب گردیدند. آزمون سبکهای مقابله با استرس لازاروس و فولکمن (1984) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون بر روی اعضای نمونه اجرا شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون مقایسه دو میانگین مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین سبکهای مقابله با استرس در افراد مصرف کننده مواد مخدر و بهنجار، تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که افراد بهنجار، نسبت به افراد مصرف کننده از سبک مقابله با استرس هیجانمدار کمتر و مسیله مدار بیشتری استفاده میکنند. همچنین نتایج آزمون مقایسه دو میانگین مستقل نشان داد که بین میزان تاب آوری در افراد مصرف کننده مواد مخدر و بهنجار، تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که افراد بهنجار، نسبت به افراد مصرف کننده مواد از تاب آوری بالاتری برخوردارند. نتیجه گیری: یافته ها تایید میکنند که تاب آوری و سبکهای مقابله با استرس نقش مهمی در درگیر شدن در مصرف مواد مخدر ایفا میکنند.

Keywords:

تاب آوری , سبک های مقابله با استرس , اعتیاد