رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و مهارت های حل مسیله با سازگاری زناشویی معلمان مرد شهرستان مانه و سملقان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و مهارت های حل مسیله با سازگاری زناشویی معلمان بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه معلمان مرد متاهل مقطع راهنمایی شهرستان مانه و سملقان در سال تحصیلی 1393-1394 بودند، که از بین آنها 200 نفر بر اساس جدول کرجیسی و مورگان و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر((DAS (1976)، پرسشنامه شیوه حل مسیله (PSS) کسیدی و لانگ (1996) و فرم کوتاه پرسشنامهی طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ((2005 مورد سنجش قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، افزون بر روشهای آمار توصیفی، از شاخصهای آمار استنباطی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری، استفاده شد. یافته ها نشان داد که به غیر از 3 عامل بیگانگی اجتماعی ، نقص/شرم و محرومیت هیجانی در سایر عوامل طرحوارههای ناسازگار اولیه رابطه منفی معناداری وجود داشته و ضریب همبستگی بدست آمده معنی دار است . بیشترین همبستگی میان بازداری هیجانی و سازگاری زناشویی بود که مقدار آن -0/573 بدست آمده است. همچنین بین درماندگی در حل مسیله با سازگاری زناشویی رابطه منفی معنی دار و بین اعتماد، خلاقیت در حل مسیله با سازگاری زناشویی رابطه مثبت معنی داری وجود داشت.رگرسیون چند متغیری نیز گویای آن بود که در بهترین مدل پیش بینی اعتماد و درماندگی در حل مسیله و طرحوارههای ناسازگار اولیه، قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی بوده و 52 درصد از واریانس سازگاری زناشویی را تبیین میکنند.

Keywords:

سازگاری زناشویی , طرحواره های ناسازگار اولیه , مهارت های حل مسیله