بررسی اثر انفجار بر سازه های بتنی زیرزمینی، مطالعه موردی ایستگاه قطارشهری شهرستان اهواز

امروزه در شهرهای بزرگ، مترو یکی از شریان های حیاتی ارتباطی شهری به حساب می آید. ایستگاه های مترو با توجه به تردد زیادی که دارند، می تواند هدف مناسبی برای حملات تروریستی و موشکی باشد. در این پژوهش ابتدا سازه بتنی ایستگاه مترو(که تیپ همه ایستگاهها میباشد) را به صورت سه بعدی مدلسازی کرده و بارهای زنده و مرده را به آن اعمال میکنیم. سپس سازه را تحت اثر بار انفجاری با مقدار ماده منفجره متفاوت قرار داده و پس از تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه، آسیبهای وارد بر سازه، میزان تنش و جابجایی در نقاط مختلف بررسی میشود. نتایج نشان میدهد که در انفجار بالای وسط دهانه دال، سازه ظرفیت بار 700 کیلوگرم TNT را دارد و با افزایش مقدار بار انفجاری تغییر شکل افزایش می-یابد. ناحیه بحرانی سازه از نظر تغییرشکل هم قسمت میانی دال بالایی میباشد و حداکثر مقدار تنشها نیز در محل اتصال ستونها به دال بالایی به وجود میآید. در حالتی که انفجار بالای00یکی از ستونها باشد، سازه ظرفیت بار 9 کیلوگرم TNT را دارد و باز هم دال شرایط بحرانیتری نسبت به سایر قسمتهای سازه خواهد داشت؛ البته این بار تغییرشکل حداکثر دال به ستون زیر انفجار نزدیک خواهد شد.

Keywords:

بار انفجاری , تحلیل دینامیکی غیرخطی , ایستگاه مترو , تغییرشکل سازه