یکی از مشکلات بهره برداری در شبکه های توزیع آب، میزان بالای آب به حسآب نیامده است که تلفات و نشت فیزیکی از اجزاء مهم آن محسوب می شوند. برای کاهش میزان تلفات و نشت، تنظیم و
مدیریت فشار در شبکه پیشنهاد شده است با توجه به اینکه ظرفیت شبکه های توزیع آب شهری، براساس مقدار دبی پیک ساعتی در انتهای دوره طرح، محاسبه می شود. لذا در ساعتها و روزهای زیادی درطول دوره طرح، که میزان مصرف و افت فشار کمتر از میزان حداکثر است، مشکل فشا رمازاد در شبکه وجود خواهد داشت این مشکل به خصوص در سالهای آبتدایی و میانی، نسبت به سالهای انتهایی بهره برداری بیشتر خواهد بود. افزایش فشار شبکه موجب افزایش میزان نشت، مصرف آب، تعداد حوادث و همچنین فرسودگی بیشتر شبکه می گردد در مقاله حاضر مقدار توزیع فشار در یک شبکه شاخه ای معمولی با یک شبکه شاخه ای دارای لوله های موازی مقایسه شده است ایده شبکه دارای لوله های موازی بدین صورت است که خط آبرسانی بصورت دو لوله موازی فرض می شود و بنآبه میزان دبی عبوری مورد نیاز در زمانهای مختلف آب میتواند فقط در یکی از 2 لوله موازی موجود جاری شود و در حالت دبی حداکثر هر دو لوله مورد استفاده قرار گیرند. در تحلیل حاضر، شرایط هیدرولیکی این دو شبکه،براساس تغییرات فشار مازاد در طول زمانهای مختلف دوره طرح مقایسه شده و مزایا و معایب آن مورد بحث قرار گرفته است.