مدیریت دانش و توسعه پایدار

امروزه با توجه به شرایط رقابتی، دانش به عنوان با اهمیت ترین سرمایه، جایگزین سرمایه های مالی و فیزیکی شده است. تمامی تیوریسین های معروف علم اقتصاد و کسب و کار در دنیای امروز، دانش تعریف شده را رمز نهایی و مزیت رقابتی برای شرکتهای مدرن می دانند. بنابراین هر روش و یا مدلی که می تواند ارتقاء دانش را در خود نگهداری کند و سپس آنرا شکل دهد، به عنوان رمز موفقیت شرکتهای امروزی دنیا مطرح است. در محیط پویا,چالشی ورقابتی کسب وکار امروز ,جامعه باید بتواند دانش مورد نیاز برای حیات وکسب موفقیت وحفظ موقعیت رقابتی خویش بدست آورد.دانش به عنوان فاکتوری کلیدی در اقتصاد جهانی شمرده شده ومدیریت دانش به عنوان یک اصل کلیدی واجتناب ناپذیر درصحنه رقابت عصر اقتصاد دانش محور مطرح است.اکنون محور توسعه وپیشرفت هر جامعه نه به میزان ثروت وسرمایه انسانی بلکه به دانش وتوان مدیریت اثربخش این دانش بستگی دارد.وموفقیت در عصر کنونی جز در سایه خلق,پردازش,توسعه ,تبادل ,ثبت وانتشار دانش میسر نبوده وکشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست ودر برنامه های کلان توسعه اقتصادی کشور بر توسعه دانایی محور تاکید فراوانی شده ودانش ومدیریت دانش به موضوعی داغ در این عرصه مبدل شده است.

Keywords:

دانش , مدیریت دانش , توسعه پایدار