تاثیر نظارت والدین در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

خانواده نخستین نهاد زندگی اجتماعی کودک است که در شکل گیری عادات، اندیشه ها، رفتار و دیدگاه های اجتماعی او نقشمهمی دارد. به بیان دیگر محیط خانواده اولین محیطی است که الگوهای جسمی، عاطفی، و شخصیتی فرد در آن پی ریایی میشود و نقش مهمی در تعالی و پیشرفت فرد ایفا می کند. وظیفه خانواده مراقبت از فرزندان و تربیت آنها، برقراری ارتباط سالماعضاء با هم و کمک به استقلال فرزندان است (معتمدی، 1383) اما امروزه صنعتی شدن و شهرنشینی، ساختار خانواده را متحولساخته و نیازها و انتظارات جدیدی را به وجود آورده است. بزرگترین مشکل خانواده های امروزی فقر ارتباطی و ناهماهنگی میانوالدین و فرزندان است. این در حالی است که نوجوانان و جوانان امروز بیش از گذشته به روابط محبت آمیز، حمایت دوستانه،هدایت حکیمانه، منطق و صلابت شخصیت، بردباری و صبوری والدین و مصونیت عاطفی نیاز دارند؛ چراکه واکنش نوجوانان دردوران نوجوانی نسبت به محیط خود بالطبع تحت تاثیر موازین اجتماعی و فرهنگی گروهی است که در میان آن بزرگ شدهاست (احدی و محسنی، 1386) و نوجوانی از جمله مراحل بحرانی دوران رشد و زمان ناموزونی است که به دلیل عوامل مختلففردی محیطی پیشرفت در یک حوزه لزوما با سایر زمینه ها هماهنگ نیست (شهرآرای، 1384) آلبرت بندورا رفتارهای نوجوانی راناشی از یادگیری های کودک در خانواده و جامعه می داند و بیان می کند که رفتارهای نوجوان تنها منتج از عوامل محیطی نیستبلکه رفتار منعکس کننده فرآیند جبر متقابل است (شهرآرای، 1384).تحقیقات نشان داده است تجارب خانوادگی تاثیر عمده ای بر تکامل فرد در طول دوره نوجوانی و بعد از آن دارد و ارتباطاتخانوادگی سایر جنبه های زندگی نوجوان از جمله موفقیت و پیشرفت تحصیلی 1 او را تحت تاثیر خود قرار می دهد (بایرن و همکاران، 2002).

Keywords:

خانواده , پیشرفت تحصیلی , موفقیت تحصیلی , دانش آموزان ابتدایی