هندسه طبیعت و معماری بیونیک

بشر از دیرباز همواره در حال الهام گیری از طبیعت در ساخت و ساز خود بوده است.در طول تاریخ تکامل، هرگاه مسیر حرکت بشر از رفتار طبیعت فاصله گرفته ؛ سبب شده است پدیده های مشهودی به عنوان آسیب های طبیعی یا معضلات ویژه پدید آیند. با پیروی ازطبیعت به سبب تحقیقات زیست شناسی و آشنایی با روش الگوبرداری فرمی، ساختاری، ریخت شناسی عملکردی و آناتومی و درک قوانین پایه و با استفاده از هندسه های جادویی موجود در دل طبیعت با کمک ابزار فنی برای شبیه سازی موجودات زنده در آثار مهندسی و هنر معماری می توان ضمن پاسخگویی به نیروهای محیطی، موجب استحکام بیشتر ساختمانها شد و به راه حل های کارآمد تری در طراحی دست یافت. معماری بیونیک به مفهوم الهام پذیری از طبیعت در طراحی بنا می باشد . محققان در پی اثبات علیت و موجودیت این ارتباط هستند تا از طریق آن چگونگی شکل گرفتن سیستم های مختلف زندگی را بررسی و توجیه کنند و علم بیونیک را به عنوان دانشی که مسایل فنی را از راه های زیستی حل می کند، بنا نهاده اند. معماران بیونیک و طبیعت گرا نگاهی جدید به سازه و مصالح دارند. آنچه امروزه نمود ویژه ای در طرح های مهندسی دارد در آن است که متخصصین از زوایای گوناگون معماری و مهندسی سعی در حرکت به این سمت دارند . این مقاله سعی دارد تا با بررسی معماری بیونیک موضوع اصالت طرح را از دیدگاه سازه و معماری و منطبق با رفتار طبیعی و نیازهای زندگی متکی بر تکنولوژی در قرن حاضر بررسی نماید و این دیدگاه را القا کند که در هزاره سوم مسیر آموزش و روند طراحی بناها باید به صورت ایجاد کار تیمی متشکل از معمار، طراح سازه ، طراح تاسیسات برقی و مکانیکی با دیدگاه بهره گیری از طبیعت باشد تا طرح به صورت بهینه خلق شود و در نهایت در صورت رعایت معماری بیونیک با این دیدگاه ، زیبایی کالبدی و اصالت طرح به ارمغان خواهد آمد و نیازی به ایجاد زیبایی ظاهری با مفاهیم کاذب نخواهد بود.