ارائه مدلی برای افزایش اثر بخشی نظام پیشنهادات در واحدهای دولتی

توسعه سیستم های مهندسی و مدیریتی از الزامات اقتصاد رقابتی و مبتنی بر دانش محوری است و کشورهای در حال توسعه لازم است ضمن بهره گیری از تجربیات کشورهای پیشرفته صنعتی و الگوسازی متناسب با زمینه ها، بستر ها و نیازهای خود، نسبت به متحول ساختن روش های مهندسی و الگوی مدیریتی خود، نسبت به ارتقاء سطح اثر بخشی و کارایی فعالیتهای صنعتی و خدماتی اقدام کنند.مدیریت مشارکتی یکی از رویکردهای مدیریت است که با به رسمیت شناختن اهمیت نیروی انسانی، تلاش می کند راه کارهایی برای حضور فعالانه کلیه افراد در سازمان ها بیابد و نظام پیشنهادها یکی از مفیدترین راه کارهای مدیریت مشارکتی است. نظام پیشنهادات(system suggestion) از ابزارهای موثر بهبود مستمر است که قابلیت پیاده سازی در سازمانهای مختلف، افزایش تعهد سازمانی، افتخار آفرینی خانوادگی ، فراگیری، سادگی اجراء و هزینه نسبتاً کم از جمله مزایایی است است که این روش را از روش های دیگر مدیریت مشارکتی متمایز کرده است. علیرغم موفقیت های جهانی نظام پیشنهادها، به دلیل وجود ساختار قدیمی و رکود نسبی سیستم اداری موجود به خصوص در محیطهای دولتی که با ماهیت پویایی نظام پیشنهادها مطابقت ندارد موانعی فراروی اجرای این نظام وجود دارد. این موانع در ابعاد پاسخگویی، ارزیابی عملکرد، مشروعیت سیاسی و نگرش وظیفه ای به مسوولیتها، محدودیتهای جدی را برای تدوین و به کارگیری سیستم های مهندسی و مدیریت خصوصاً در کاربردی نمودن و اثر بخشی نظام پیشنهادات ایجاد نموده اند. در این مقاله ضمن بررسی و تحلیل نظام پیشنهادات جاری شده در تعدادی از واحدهای دولتی، مدلی جدید برای کارا و اثر بخش نمودن بیشتر نظام فوق با توجه به محدودیتهای ذکر شده ارائه میگردد.بدین ترتیب که در ابتدا شمه ای از مطالعه میدانی نظام پیشنهادات معمول در واحدهای دولتی و میزان بخشی آن مطرح و سپس نظام پیشنهادات جدیدی برای بخش دولتی مبتنی بر ارزیابی عملکرد ارائه میگردد.