بررسی فقهی و حقوقی تغییر پذیری مهریه

در سالهای اخیر تعیین مهریه های سنگین و غیر متعارف بصورت چشمگیر در حال افزایش است؛ و در حالی که مهریه باید به عنوان یک کارکرد مثبت موجب استحکام خانواده و نشان دهنده علایق مرد باشد موجب افزایش آمار طلاق شده است. اینموضوع از ابعاد مختلف جامعه شناسی، اقتصادی و فرهنگی قابل بررسی است. از سویی در عصر کنونی، تعیین مهریه توسط زوجین شیوه های متفاوت یافته است؛ در بسیاری موارد زوجین ضمن عقد نکاح، مال معین و مشخصی را به عنوان مهریه تعیین می نمایند؛ زمانی دیگر حین عقد نکاح افزایش میزان مهریه از سوی زوج را در قالب شرط فعل و مشروط بر تحقق شرطی و یا در فاصله یا فواصل زمانی معین، شرط مینمایند؛ همچنان که افزایش آن در قالب شرط نتیجه و به نفس اشتراط نیز امکانپذیر است. گاهی نیز کاهش مهریه در قالب شرط فعل یا نتیجه، موضوع شرط قرار می گیرد. ضمن آنکه همواره امکان افزایش میزان مهریه، تبدیل و یا کاهش آن پس از عقد نکاح در نتیجه توافق زوجین فراهم است؛ همچنان که این احتمال وجود دارد که به هر دلیلی، زوجین حین انعقاد نکاح دایم، نسبت به مهریه موضع سکوت اختیار کرده یا تعیین آن را در آینده ه اختیار هر یک از زوجین یا شخص ثالث واگذار نمایند. در تمامی این موارد، عرف جامعه توافقات مزبور را به رسمیت می شناسد و از آن با عنوان مهریه زوجه یاد می کند؛ رویه قضایی نیز در بسیاری موارد، آثار حقوقی مهریه را بر این توافقات مرتبط مینماید. دفترخانه های اسناد رسمی هم به موجب مقررات حاکم، قالب حقوقی خاصی را برای تنظیم سند رسمی مشعر بر چنین قراردادهایی پذیرفته اند و بر این اساس اقدام می نمایند.

Keywords:

عقد , عقد نکاح , مهریه , تغییر پذیری