بررسی رابطه بین خودشیفتگی مدیران و رفتار ضد تولید کارکنان نیروگاه شهیدبهشتی لوشان

رفتار ضد تولید یکی از زیر مجموعه های رفتار سازمانی محسوب می شود که شامل تمامی رفتارهای بروز داده شده از کارکنان در جهت مخالف با اهداف سازمانی است. از مهمترین دلایلی که برای رفتار ضد تولید پیش بینی شده، عدم وجود عدالت اجتماعی است که با مخالفت های پنهان با رفتار های ضد تولید در سازمان بروز داده می شود. هدف اصلی این تحقیق بیان رابطه ی بین خودشیفتگی و رفتار ضد تولید کارکنان نیروگاه شهید بهشتی لوشان است. این تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، توصیفی از نوع پیمایشی است و همچنین بخاطر رابطه بین متغیرها، از نوع همبستگی نیز می باشد. جامعه ی آماری تحقیق 110 نفر از پرسنل نیروگاه بوده که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی تعداد 86 تن با ضریب اطمینان 95درصد انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه استاندارد، شامل پرسشنامه خودشیفتگی آمز (با اعتبار 77/0 (و پرسشنامه رفتار ضد تولید فاکس و اسپکتور (با اعتبار 88/0 (است. روش تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل؛ آزمون کولموگروف - اسمرینف و ضریب همبستگی پیرسون) می باشد. این تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است. نتایج تحقیق گویای این حقیقت است که در این پژوهش، همانطور که آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، همبستگی معناداری بین خودشیفتگی مدیران و رفتار ضد تولید کلی کارکنان وجود دارد. نتایج دیگر این پژوهش، نشان داد که اگر مدیران از خودشیفتگی بالایی برخوردار باشند، بر میزان رفتارهای ضد تولیدی معطوف به کارکنان و رفتار ضد تولید معطوف به سازمان افزوده می شود.

Keywords:

خودشیفتگی , رفتار ضدتولید کلی , رفتار ضد تولید فردی , رفتار ضد تولید سازمانی