امکان سنجی اسکان موقت پس از زلزله و ارائه راه حل بهینه جهت منطقه ای از تهران

از مشکلات بسیار مهم پیش روی در مدیریت بحران پس از هر زلزله می توان به مساله اسکان موقت بازماندگان اشاره نمود. با توجه به اهمیت موضوع پژوهشی جهت شناخت راه کارهای گوناگون اسکان موقت، امکان سنجی هر یک از آن ها به منظور یافتن یک روش مدیریتی کارآمد جهت اسکان موقت حادثه دیدگان پس از زلزله با استفاده از مطالعات میدانی در یکی از مناطق تهران به انجام رسیده است. روش تحلیلی که در این مطالعه به منظور امکان سنجی گزینه ها مورد استفاده قرار گرفته، روش تحلیل "هزینه – فایده" می باشد که به عنوان یکی از کارآمدترینم روش ها در امکان سنجی فعالیت ها در مقابله با بخران های طبیعی به کار می رود. متغیر وابسته در این تحقیق انتخاب روش اسکان و متغیرهای مستقل، هزینه و رضایتمندی مردم درنظر گرفته شده است. پارامترهای رضایتمندی شامل نزدیکی به محل سکونت، امنیت ، بهداشت، رعایت حریم های خانوادگی، توزیع عادلانه امکانات و مشارکت مردمی با استفاده از پرسشنامه در یک جامعه آماری به روش خوشه ای انتخاب و مورد ارزیابی و امتیازدهی قرار گرفته ومیزان تامین هر یک در روش های سه گانه اسکان مشخص گردیده است. بررسی های انجام شده نشان داده است که هزینه لازم جهت کسب یک درصد رضایتمندی برای هر نفر در روش ترکیبی نسبت به سایر روش ها کمترین و پس از آن روش اردوگاهی قرار دارد که در نتیجه روش ترکیبی به عنوان روش برتر گزیده شده است. در ادامه روش ترکیبی بر روی محدوده مورد مطالعه اعمال گردیده و از آنجا که این روش به تنهایی پاسخگوی تقاضای اسکان نخواهد بود، طرح مدیریتی جهت اسکان با استفاده از سایر راه حل های نیز ارائه شده است.

Keywords:

مدیریت بحران , اسکان موقت , تحلیل هزینه – فایده , رضایتمندی