تاثیر مداخله رهیاری کیفیت زندگی بر شجاعت روانشناختی و خود تعیین گری

هدف: هدف مطالعه حاضر ارایه مداخله رهیاری کیفیت زندگی سفارشی و فرد به فرد بر اساس نظریه خود تعیین گری، برای بزرگسالان حرفه ای در حال گذار، و مطالعه میزان تغییرات فردی انگیزه و شجاعت در طول روند رهیاری بوده است. روش: در این مطالعه از طرح مطالعه موردی چندگانه که ریشه در نظریه خود تعیینگری داشته، استفاده شده و تغییرات انگیزه و شهامت روانشناختی در طول مداخله رهیاری کیفیت زندگی 8 هفته ای، بررسی گردیده است. هشت بزرگسال در شش جلسه یک ساعته رهیاری تلفنی شرکت نمودند. منابع داده ها شامل اطلاعات حاصل از یک پیش-آزمون، نتایج استفاده از پرسشنامه قبل و بعد از بررسی، یادداشتهای میدانی و رونوشت مصاحبه پس از جلسه میباشد. روند رهیاری، شامل شش جلسه تلفنی، استفاده از گزارش های پروفایل و منابع HeartMath بود. یاقته ها: آنالیز کیفی میان- موردی توصیف می کند که حمایت رهیاری زندگی یک پارچه نگر از شرکت کنندگان در ابراز شجاعت روانشناختی و تسهیل حرکت به سمت خود تعیین گری می باشد.نتیجهگیری: این مطالعه چگونگی تاثیر مداخله رهیاری مبتنی بر نظریه خود تعیین گری، بر احساس خود مختاری شخصی، ارتباط و شایستگی فرد نشان داد.

تاثیر مداخله رهیاری کیفیت زندگی بر شجاعت روانشناختی و خود تعیین گری Keywords:

رهیاری , شجاعت , نظریه خود تعیین گری , ارزش ها , کیفیت زندگی , انگیزه