تعیین نیاز آبی، ضریب گیاهی و کارایی مصرف آب محصولات خیار و گوجه فرنگی در شرایط گلخانه (مطالعه موردی: منطقه ارومیه)

تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام گردید. تبخیر- تعرق گوجه فرنگی، خیار و گیاه مرجع چمن به صورت روزانه بر اساس روش لایسیمتری اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج، تبخیر- تعرق خیار طی 130 روز دوره رشد، 272/4 میلی متر و گوجه فرنگی طی180 روز دوره رشد، 358/6 میلی متر به دست آمد. بر اساس تبخیر- تعرق مرجع، متوسط ضریب گیاهی مراحل ابتدایی،توسعه، میانی و انتهایی برای گوجهفرنگی بهترتیب 0/2، 0/65، 1/29 و 1/0 و برای خیار به ترتیب 0/19، 0/64، 0/99 و 0/81 محاسبه گردید. به منظور بررسی اثر کم آبی بر عملکرد و کارایی مصرف آب، علاوه بر تیمار آبیاری کامل، دو سطح کم آبیاری شامل 80 و 90 درصد آبیاری کامل در نظر گرفته شد. حداکثر عملکرد گوجه-فرنگی و خیار تحت آبیاری کامل به ترتیب 197/3 و 144/6 تن بر هکتار به دست آمد. بهره وری آب مصرفی گوجه فرنگی و خیار تحت آبیاری کامل به ترتیب 55/04 و 53/1 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه گردید. اعمال کم آبیاری در هر دو محصول باعث کاهش کارایی مصرف آب و عملکرد محصول گردید. کارایی مصرف آب گوجه فرنگی و خیار در تیمار 80 درصد آبیاری کامل به ترتیب 43/7 و 36/2 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد که نسبت به تیمار آبیاری کامل به ترتیب 20 و 31 درصد کاهش نشان داد.

Keywords:

تبخیر- تعرق , ضریب گیاهی , کارایی مصرف آب , گلخانه , لایسیمتر