رویکرد قانون مجازات اسلامی 1392 به کیفر جرم نا تمام
Publish place: Criminal Law Doctrines، Vol: 6، Issue: 12
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 370
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLD-6-12_002
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1397
Abstract:
قانون مجازات اسلامی در ماده 122 به طور خاص برای شروع به جرم و در تبصره همین ماده برای جرم محال، مجازات تعیین نموده است. مطابق با این ماده جرم انگاری از شروع به جرم و جرم محال برحسب درجه مجازات صورت گرفته است. این پژوهش با ملاحظه مباحث فقهی و مقارنه با خقوق عرفی، به ارزیابی مجازات جرایم ناتمام در قانون مجازات اسلامی پرداخته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که جرم انگاری شروع به جرم، عدم توجه قانون گذار به ماهیت و نوع جرایم از حیث فعل مثبت یا ترک فعل بودن ، مطلق یا مقید بودن و ... صحیح نیست و باعث کثرت مصادیق شروع به جرم نیز گشته است. شدت مجازات ها اشکال دیگری است که به مجازاتجرایم ناتمام در قانون مجازات اسلامی وارد است در خصوص جرم محال نیز صحیح آن بود که مقنن لاهوت و اقدامات تامینی و تربیتی به جای مجازات، رفع حالت خطرناک مرتکب را دستور کار قرار می داد.
Keywords:
Authors
جلال الدین قیاسی
دانشیار دانشگاه قم
احسان سلیمی
دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه قم (نویسنده مسیول)