بررسی برخی صفات زراعی و کیفی زیره سبز تحت تاثیر برهمکنش رژیم کودی و کیفیت آب طی سال های آزمایش

به منظور مقایسه اثرات آب شور و معمولی توام با کودهای آلی و شیمیایی بر زیره سبز، آزمایش کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های زراعی 1390-91و1391-92 در مزرعه پژوهشی و پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا گردید. عامل اصلی کیفیت آب آبیاری و عامل فرعی نوع کود مصرفی بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها، بیشترین عملکرد و وزن هزار دانه در سال دوم از منطقه زهک در مقایسه با بنجار و از تیمار کود دهی تلفیقی به دست آمد، درحالی که تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر و تعداد کل دانه در بوته در سال دوم به ترتیب با میانگین 9/04و9/79و89/60 در بوته کاهش یافت. کاربرد کود شیمیایی در سال اول و در شرایط آبیاری با کیفیت پایین آب اسانس در بالاترین مقدار 2/21 درصد را تولید نمود. تیمار شاهد و کود شیمیایی در هر دو سال آزمایش محتوای سدیم قابل توجهی در دانه ها ایجاد نمود.محتوای کلسیم، پروتیین، درصد ماده آلی و معدنی تحت تاثیر برهمکنش عوامل سه گانه سال، آب و کود قرار نگرفت. بر اساس نتایج دوساله این پژوهش میدانی و در راستای فراهم نمودن عناصرغذایی و جبران کمبود مواد آلی خاک، تغذیه تلفیقی 15:20:40 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی با 20 تن در هکتار کود دامی در منطقه توصیه می شود.

Keywords:

آب شور طبیعی , زیره سبز , کودهای آلی و شیمیایی