عوامل محیطی و ناهنجاری های فیزیولوژیک سبزی های گلخانه ای

تولید در محیط کنترل شده از گذشته های دور مورد توجه بوده است، اما بطور جدی از قرن هفدهم در هلند از گلخانه برای تولید استفاده شد. اولین گلخانه ها با سیستم های آزمایشی هیدروپونیک نیز در فرانسه و انگلستان در قرن هفدهم به کار گرفته شدند، اما گسترش تولید محصول های گلخانه ای عمدتا گلها و سبزی ها به قرن 19 برمیگردد که به تدریج و با سرعت در دنیا و از جمله در ایران (از اواخر قرن بیستم) رو به گسترش گذاشته است. بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی سطح زیر کشت سبزیهای گلخانه ای در سال 1382 حدود 2000 هکتار بوده است، این مساحت تا پایان سال 1388به5258 هکتار رسیده، لذا در ظرف 6 سال دست کم 2/5 برابر شده است. اگر در هر هکتار از این گلخانه ها حدود 200 تن محصول های مختلف در سال تولید شود کل تولید حدود 1051/6 هزار تن میشود و اگر قیمت هر کیلوگرم محصول های تولید شده به طور میانگین 1000 تومان فرض کنیم رقمی حدود 1052 میلیارد تومان میشود به این مقدار اگر تولید گیاهان زینتی 2230 هکتار توت فرنگی و غیره 224 هکتار نیز اضافه شود، ملاحظه میشود که سهم گلخانه ها در اقتصاد ملی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است