کنترل سازه با استفاده از دمپرMR به روش کنترل فازی تطبیقی

امروزه کنترل نیمه فعال به عنوان یکی از مناسب ترین راه های کاهش آسیب پذیری سازه ها مورد توجه محققین قرار گرفته است. این روش علاوه بر عدم نیاز به منبع انرژی خارجی پرقدرت، سازگاری سیستم های فعال و پایداری تجهیزات غیرفعال را به صورت همزمان ارایه می دهد. میراگر های MR نمونه هایی از تجهیزات نیمه فعال هستند که از مناسب ترین اینگونه ابزارها به شمار می روند.میراگر MR نسبت به اعمال میدان مغناطیسی، با تغییر شدیدی در رفتار جریان سیال عکس العمل نشان داده و از لحاظ دینامیکی رفتاری شدیدا غیر خطی دارند. برای این منظور پژوهشگران استفاده از کنترل فازی را به عنوان جایگزینی مناسب برای الگوریتم های کنترلی رایج پیشنهاد کرده اند چرا که این کنترل کننده در عدم قطعیت ها و شرایط غیرخطی عملکرد خوبی دارد. در این مقاله پس از معرفی میراگرهای MR و کنترل کننده فازی تطبیقی پیشنهادی، پاسخ سازه ی کنترل شده با استفاده از روش پیشنهادی با سیستم های کنترل کننده فعال سنتی و همچنین یک سیستم سنتی کنترل بهینه درجه دو LQR مقایسه می شود که نتایج حاکی از عملکرد مطلوب تر کنترل کننده ی پیشنهادی، در میرا نمودن ارتعاشات لرزه ای سازه، نسبت به دیگر کنترل کننده های مورد مقایسه، می باشد.

Keywords:

کنترل نیمه فعال سازه , کنترل فازی تطبیقی , میراگرMR , مهندسی زلزله