شناسایی و تحلیل ریسک اجرای پروژه به روش EPC و DBB با استفاده از روش AHP مطالعه موردی: طرح آبرسانی غدیر

یکی از معیارهای انتخاب مدل اجرایی پروژه، کاهش میزان ریسک می باشد. در سال های اخیر از دو روش عمده EPC (دو عاملی) و DBB (سه عاملی) در اجرای پروژه ها استفاده می شود. هدف این تحقیق یافتن گزینه با ریسک کمتر است. جهت تعیین معیاره های مقایسه از روش استخوان ماهی استفاده شده است. با استفاده از روش توفان فکری، نظرات خبرگان جمع آوری و 46 معیار مشخص گردید. سپس، با استفاده از روش AHP وزن معیارها معین گردید. جمع بندی نتایج نشان داد روش EPC دارای ریسک کمتر و احتمال موفقیت بیشتر است. نتایج حاصل از ماتریس های مقایسه زوجی نشان داد روش EPC دارای قدرت بسیار بالایی در رهبری، جذب نظارت مدیریتی، مدیریت منابع انسانی و ارتباط میان عوامل، مدیریت قوی ماشین آلات و مکانیزم قوی انتخاب پیمانکار دارد. بنابراین استفاده از این روش در پروژه آبرسانی غدیر در شرکت سهامی سازمان اب و برق خوزستان توصیه گردید.

Keywords:

دو عاملی , سه عاملی , ریسک , تصمیم گیری چند معیاره , آبرسانی طرح غدیر