استراتژی های ارتقاء یادگیری در موسسات آموزش عالی

ردوانسکی بسال 1986 در تحقیق خود تحت عنوان ارتباط بین آموزش و ترک تحصیل دانش آموزان در استان اونتاریوکانادا تعریفی از یادگیری ارایه نمود. او معتقد بود یادگیری در برگیرنده دانش های جدید، مهارت ها، ارزش ها یا ترجیحات، رفتارها،و حتی می تواند انواع مختلف اطلاعات را هم پوشش دهد. در گذر زمان متخصصین آموزش، علوم تربیتی، و روانشناسی بحثیادگیری را توسعه داده و به این امر صحه گذاشتن که یادگیری می تواند کنشکر یا انفعالی صورت گیرد. اگرچه قرن بهقرن اطلاعات شهرت یافته و تکنولوژی سبب شده تا پویندگان علم و دانش دسترسی آسان به اطلاعات طبقه بندی شده داشتهباشند، در اکثر موسسات آموزش عالی کشورهای در حال توسعه فرآیند یادگیری همچنان روشهای سنتی آموزشی را طیمی نماید و سیل عظیمی از دانش پژوهان در مقاطع مختلف آموزش عالی تنها قادر به کسب یادگیری انفعالی می باشند و خبریاز یادگیری کنشگر یا فعال به چشم نمی خورد. سبک رهبری تحولگرا در تمامی سطوح آموزشی از کلاس درس تا بالاترین ردهسازمانی قادر خواهد بود با به کارگیری استراتژی های مختلفی از جمله تفکر نقادانه، یادگیری فراشناخت، یادگیری مشارکتی، ویادگیری بر اساس طبقه بندی بلوم دانش پژوهان را به یادگیری کنشگر سوق دهد.

Keywords:

یادگیری انفعالی و کنشگر , تفکر نقادانه , یادگیری فراشناخت , یادگیری مشارکتی , و رهبری تحولگرا