امروزه معضلات زیست محیطی به ویژه مسائل مربوط به
آلودگی هوا یکی از معضلات اصلی کلان شهرهای جهان است که هرروزه بر ابعاد و عوارض جانبی آن افزوده میشود. بر طبق آمار و اطلاعات موجود بالغ بر 30% از انرژی مصرفی جهان به بخش حمل و نقل تخصیص مییابد. از اینرو دور از ذهن نیست که یکی از منابع اصلی
آلودگی هوا را
وسایل نقلیه موتوری دانست. گازهای حاصل از احتراق سوخت وسایل نقلیه از مهمترین آلایندههای هوا به شمار میروند. پس با توجه به این موضوع اولین گام در فرآیند کاهش
آلودگی هوا تلاش در راستای کاهش میزان تردد خودروها و نیزکاهش سوخت مصرفی به ازای پیمایش وسایل نقلیه میباشد. در این راستا به منظور دستیابی به اهداف فوق راهحلهای گوناگون ترافیکی مطرح شده است. از جمله این راهکارها استفاده از ابزار
فرهنگسازی ترافیکی برای کاهش و کنترل
آلودگی هوا میباشد. در این پژوهش اثرات بسترسازی فرهنگی در بخش ترافیک و حمل و نقل به ویژه در رابطه با انتخاب شیوه حمل و نقلی مورد استفاده در سفرهای درون شهری در کاهش
آلودگی هوا مورد بررسی قرار گرفته است. شایان ذکر است که با استفاده از روشهای آموزشی مناسب و ارتقاء سطوح فرهنگی جامعه با بهرهگیری از ابزارهای مختلف میتوان تا حد زیادی در کاهش آلایندههای هوا به ویژه در کلان شهری همچون تهران بهره جست.