استفاده از باکتری های مفید خاک در تکنیک گیاه پالایی چند فرایندی فلزات سنگین

افزایش فعالیت های صنعتی و کشاورزی و همچنین سایر فعالیت های بشر باعث افزایش و اضافه کردن مقادیر زیادی ازفلزات سنگین به خاک و آب شده که نتیجه این عمل تخریب محیط بوده است. فلزات سنگین مانند نیکل، مس، آرسنیک،سرب، کادمیوم، کبالت و روی از نگران کنندهترین فلزات سنگین در محیط زیست می باشند. به دلیل عدم تخریب پذیریزیستی و همچنین سمیت فلزات سنگین، این فلزات در محیط زیست تجمع پیدا کرده و با ورود به زنجیره غذایی باعث سمیتزنجیره غذایی می گردند. تکنیک های مختلف زیستی، شیمیایی و فیزیکی برای پاکسازی این فلزات از محیط زیست وجود دارد.زیست پالایی (استفاده از اصلاح کننده های زیستی برای پاکسازی) فلزات سنگین به دلیل اقتصادی بودن، عدم اثرات سو برمحیط زیست و خصوصیات خاک از تکنیک های مورد توجه بشریت می باشد. استفاده از گیاه مناسب به منظور جذب، حذف و یاکاهش آلاینده از محیط زیست (گیاه پالایی) یک از روشهای زیستی قابل استفاده جهت اصلاح خاک و آبهای آلوده بهفلزات سنگین می باشد. کارایی گیاه پالایی به فاکتورهای مختلفی مانند زیست توده گیاهان، مقاومت گیاهان به فلزات سنگین وحلالیت و زیست فراهمی فلز در خاک و آب و بستگی دارد. به منظور افزایش کارایی گیاه پالایی میتوان از فرایندهای مختلفجهت افزایش زیست توده گیاهان، مقاومت گیاهان به فلزات سنگین و حلالیت و زیست فراهمی فلز در خاک و آب استفادهکرده که به این تکنیک گیاه پالایی چند فرایندی گفته می شود. در این بررسی به نقش باکتری های مفید خاکزی در افزایشکارایی گیاه پالایی چند فرایندی پرداخته خواهد شد.

Keywords:

آنزیم ACC دآمیناز , باکتری های ریزوسفری محرک رشد گیاه , زیست فراهمی