مقایسه تطبیقی شاخص های شهر سالم با رویکرد توسعه پایدار شهری در محله های سنتی و مسکن مهر ( نمونه موردی شهر خلخال )

موضوع پایداری در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است. در این میان، شهرها به عنوان مصرف کننده و توزیع کننده اصلی کالاهاو خدمات تبدیل به نقاط کانونی بحث پایداری شده اند. امروزه بیش تر شهرها با سطح فزاینده ای از تبعات منفی ناشی از رشد سریع مواجه هستند که این خوید سلامت عمومی شهروندان را تهدید می کند. به همین علت، فکر شهر سالم در پژوهش های شهری معاصر اهمیت زیادی یافته است. منظور از شهر سالم، محیط اجتماعی و کالبدی است با امکاناتی که انجام تمامی فعالیت های زندگی را با سهولت و با کارایی مطلوب امکان پذیر می سازد و همچنین توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای عصر حاضر را تامین می کند بی آنکه تامین نیازهای آینده را تحت تاثیر منفی قرار دهد که محور اصلی آن سعادت و رشد انسان می باشد. هدف این پژوهش تحلیل شاخص های شهر سالم می باشد که در ارتباط با الگوی توسعه پایدار تبیین گشته اند. شاخص های شهر سالم به طور وسیعی با توسعه پایدار و معیارها و اصول مربوط به آن در ارتباط می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی _ تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به دو شیوه اسنادی و پیمایشی انجام گرفته است. بر طبق نتایج این تحقیق، محله قاضیلر و مجتمع مسکن مهر شهرک صنعتی خلخال از نظر شاخص های سه گانه ( اجتماعی اقتصادی، کالبدی عملکردی، زیست محیطی بهداشتی ) با وضعیت مطلوب و استانداردهای شهر سالم با رویکرد پایداری فاصله دارند. این پژوهش نشان می دهد شاخص های شهر سالم و پایداری در مسکن های مهر بسیار پایین تر از حد مطلوب و حتی شاخص های محله های درون شهری می باشد. در برخی زمینه ها نیز نیاز به برنامه ریزی و مشارکت هر چه بیشتر مسیولین و ساکنان محله احساس می شود.

Keywords:

توسعه پایدار شهری , شهر سالم , شاخص های شهر سالم و توسعه پایدار , محله ی قاضیلر , مجتمع مسکن مهر شهر خلخال