ارزیابی شاخصه های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه ها ( نمونه موردی شهر دزفول)

بدون تردید مسکن اهمیت بنیادی در ترقی انسان دارد، رابطه توسعه پایدار و شهرسازی و اجزای متشکله آن همانند مسکن و مقولات متعدد مربوط به آن، موضوعی اساسی است. پرداختن به شاخصه های مسکن به عنوان کلیدی ترین ابزار برنامه ریزی و تشکیل دهنده، شالوده اصلی آن را می توان از حساس ترین مراحل برنامه ریزی دانست. در حال حاضر نقش مسکن به عنوان مهمترین و بیشترین کاربری اراضی در شهر که کمیت و کیفیت آن تعیین کننده رفاه اجتماعی است کمتر در نظر گرفته می شود، این پژوهش با هدف ارزیابی شاخصه های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه ها ( نمونه موردی شهر دزفول ) انجام شده است. در این مقاله سعی شده است تا منازل مسکونی شهر دزفول از نظر وسعت، تراکم خانوار، تراکم تعداد نفر در هر اتاق و نیز دوام و مصالح بکار رفته و امکانات رفاهی منازل از جمله اشتراکات مورد نیاز و بهداشتی مورد بررسی قرار گیرد. در کل نتایج نشان می دهد. شاخصه های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه های شهر دزفول در سطح مطلوبی قرار دارند.

Keywords:

شاخص های کمی و کیفی , مسکن , تراکم , شهر دزفول