بررسی اثر آهن و قلع بر اندازه دانه و چگالی دوقلوئی های حرارتی در برنج 70B

یکی از مهمترین فاکتورهای موثر بر روی ریز ساختار و در تنیجه خواص مکانیکی فلزات، اثر عناصر آلیاژی است. در صورتی که اضافه کردن عناصر آلیاژی سبب اندازه دانه شود، خواص مکانیکی به صورت محسوسی تغییر خواهد کرد. از دیگر تغییرات ریزساختاری موثر بر خواص مکانیکی در فلزات با انرژی نقص در چیده شدن کم، بر اثر آلیاژسازی تغییردر چگالی دوقلویی های حرارتی است. در برنج 70B به دلیل اینکه دوقلویی های حرارتی سطح قابل توجهی از ریز ساختار را در بر می گیرند، در این تحقیق چگالی آنها به همراه تغییر در اندازه دانه در اثر اضافه کردن آهن و قلع مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور سه ترکیب آلیاژی با ذوب مواد اولیه در بوته گرافیتی بوسیله کوره با اتمسفر کنترل شده آرگون، در شرایط یکسان ریخته گری شدند. در ادامه با نورد سرد، 60% کاهش در سطح مقطع بر روی آنها اعمال شد. سپس نمونه ها در حمام نمک در دمای 750 درجه سانتیگراد و مدت 3 ساعت بصورت هم دما آنیل شدند. مطالعات انجام شده نشان داد که قطر متوسط دانه ها در نمونه بدون عناصر آلیاژی از دو نمونه دیگر کمتر است. چگالی دوقلویی ها در هر سه نمونه به صورت متوسط در هر دانه نزدیک به هم است، ولی در نمونه قلع دار بدلیل ریز دانه تر بودن، در مجموع در واحد سطح از دو نمونه دیگر بیشتر است.

Keywords:

اندازه دانه , مرز دانه , دوقلویی های حرارتی , مرز دو قلویی