بررسی تغییرات سطوح IGF1 پلاسمایی پس از شش هفته تمرینات کشتی در کشتی گیران نوجوان

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات منتخب کشتی با شدت های مختلف بر سطح IGF1 پلاسمایی در کشتی گیران نوجوان بود. به همین منظور 24 کشتی گیر با میانگین وزن 6/25±64/81 کیلوگرم، سن 0/22±19/12 سال و شاخص توده بدنی 0/56±21/72 کیلوگرم بر متر مربع بطور تصادفی به 3 گروه کنترل و تجربی (گروه های تمرینی با شدت متوسط و بالا) تقسیم شدند. نمونه گیری خونی از آزمودنی ها در دو مرحله، 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی به مقدار 5 سی سی از ورید بازویی در حال نشسته گرفته شد. آزمودنی ها در گروه های تمرینی تمرینات کشتی شامل تمرین دایره ای با دو شدت تمرینی 75-60 درصد و 75-85 درصد ضربان قلب بیشینه) را در طی این شش هفته اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش t همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و در صورت معناداری از آزمون تعقیبی توکی انجام شد. کاهش معناداری در سطوح IGF-1 پلاسمایی کشتی گیران نوجوان مشاهده شد P<0.001 و P<0.006 ازطرفی نشان داده شد که تمرینات با شدت متوسط می تواند بهبود در سیستم ایمنی می باشد.