امروزه با توجه به تغییرات روزافزون محیطی و هم چنین تکنولوژی های متغیر، تمامی سازمان ها جهت رسیدن به مزیت رقابتی نیاز به تغییر مداوم درونی جهت پاسخگویی بیرونی دارند تغییر درونی از طرق متفاوتی صورت می پذیرد، یکی از روش ها یادگیری سازمانی است که تمامی کارکنان به صورت مداوم تحت آموزش مرتبط قرار می گیرند چرا که نیاز بهتغییر دارند با توجه به موارد فوق،
استخدام دایمی و مادام العمر معنی پیدا نمی کند و همگی
استخدام ها قراردادی هستند پس تحت این شرایط کارکنان می بایست قابلیت
استخدام دایمی را داشته باشند این قابلیت
استخدام هم درون سازمانی و هم برون سازمان را شامل می شود و دارای ارکان متفاوتی است که بنا به شغل های متفاوت و مشخصات فردی کارکنان می بایست ارتقا مهارتی و تخصصی و روانشناسی صورت پذیرد تا در هر فرصتی امکان انطباق و تناسب شغل و شاغل ایجاد گردد. این مقاله به تفسیر موارد فوق می پردازد.