رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با رضایت از زندگی در زنان سرپرست خانوارتحت حمایت کمیته امداد

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری با رضایت از زندگی در زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد شهرستان بندرانزلی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد شهرستان بندرانزلی بود که طبق آمار گرفته شده از کمیته امداد شهرستان بندرانزلی، تعدادشان در سال 1395، 1890 نفر بود. نمونه ی آماری این پژوهش، شامل 320 نفر بود که به روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان، انتخاب شدند. بعد از انتخاب نمونه، با مراجعه به منازل افراد انتخاب شده، پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، مقیاس رضایت از زندگی داینر بر روی آنها اجرا شد. داده هایبه دست آمده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد، رضایت از زندگی زنان با تاب آوری ارتباط مثبت ولی با طرحواره های ناسازگار اولیه)شامل طرد r=-0/337, p0/003 خودگردانی r=-0/248, p=0/000 محدودیت r=0/248, p=0/003 ارتباط منفی و با طرحواره جهت مندی r=0/234, p=0/008 ارتباط مثبت دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 35 درصد از کل واریانس مثبت رضایت از زندگی به وسیله طرحواره های ناسازگار اولیه و 41 درصد از کل واریانس مثبت رضایت از زندگی به وسیله تاب آوری، تعیین شد. با توجه به داده های این پژوهش، نتیجه گرفته می شود که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با تابآوری و رضایت از زندگی، رابطه منفی وجود دارد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , تاب آوری , رضایت از زندگی , زنان سرپرست خانوار